Yine böyle soğuk bir Mart akşamı o acı haberle irkildik hepimiz?
Mart soğuğu, güneşin batışıyla içimizi titretmeye başlamışken, bir kurşun sesi yüreğimizi de titretti?
İster mart soğuğunda kavurucu bir temmuz akşamı, ister temmuz sıcağında mart karının soğuğu deyin içimizi acıtan bu kurşun sesine?
Her akşamüstü sıcak ve sevecen tavırlarıyla, aşinası olduğu Zafer Caddesi Birinci Sokak esnafını selamlayarak rutin akşam gezmesini gerçekleştirirken saldırıya uğradığı yerde hâlâ bir soğukluk, hâlâ ümitsizlik, hâlâ asık suratlar geçmek bilmedi geçen 365 güne rağmen?
O koskoca bedenin içinde bir sır gibi sakladığı, ama bu sırrını da herkesle rahatlıkla paylaştığı sımsıcak yüreği son kez atarken sokak ortasında, tanıyan tanımayan herkesi gözyaşlarına boğdu.
Hacılarlı kasabalıları ve Kırıkkaleliler için atan o koskoca yüreği?
O koskoca? Bedenine sığmayacak kadar büyük yüreği son kez atarken, sanki Kırıkkale büyük bir sessizliğe büründü?
Onun yüreği ile birlikte Kırıkkale de susuverdi bir anda.
***
Birkaç gün önce?
Kar yağıp her yerin beyazlara büründüğü günde hasbelkader yolum Hacılar?dan geçti de, şöyle bir baktım?
Şöyle bir, geçen yıllardaki Hacılar?ı düşündüm?
Ve bir de iki gün önceki Hacılar?ı?
Yollarındaki karları bile temizlenmemiş Hacılar?ı gördüm.
Yüreğim görmek istemese de gözlerim gördü?
Her ne kadar Fenerbahçeli olsam da her tarafı sarı-kırmızı renklere boyanmış Hacılar?da yine tebessüm ettim. Ama bu kez solmuş renklere bakarak ve içim acıyarak?
***
İşte dünya denilen işkencehane böyle bir yer Memduh Başkan!
Yiğitsen, yürekliysen, samimiysen seninle işi olmaz bu dünyanın?
Bağrına basmaz?
Yüzlerce yıl yaşatmaz?
Sevmez güzel insanları bu dünya?
Bu kahpe dünya?
Boşveeeeer be yiğit insan?. Boşver!
Senin tarafın belli oldu en azından?
Mekânın cennet olsun!
Bırak bu dünya da kötülerin olsun!..
