Mesele (fazlasıyla) özgürleştirmek ya da zaten sahip olunan vatandaşlık haklarından faydalandırmak mıymış?
Yoksa mesele Kürtçeyi serbest bırakmak; okullarda, mahkemelerde, sokaklarda, devlet dairelerinde kullanmalarına izin vermek miymiş?
Ya da mesele dağdan inen teröristlerin anlı şanlı törenlerle karşılanmasına göz yumup bir de kurulan ?acil mahkemelerde? serbest bırakılmalarına izin vermek; cezaevinde milletvekili seçilenini anında dokunulmazlık zırhına büründürmek; meclisi de ?ben PKK?lı değilim!? diyemeyenlerle doldurmak mıymış?
Anlayacağınız,
Mesele vermek? vermek? vermek miymiş?
Pek zannetmiyorum!
Eğer öyle olsaydı şimdi ?terör? diye bir sorunumuzun olmaması gerekirdi?
Eğer öyle olsaydı ?Teröre başvurmasınlar da bölücülük dile getirilebilir. Suç değildir!? diyen sözde profesörler televizyon ekranlarından ahkâm kesemezlerdi.
Eğer öyle olsaydı on binlerce vatan evladını şehit vermezdik.
Eğer öyle olsaydı askerî tugay basılıp 26 (!) can şehit olmazdı!!!
***
Türkiye?de özgürlüklerin kısıtlı olduğunu, bunun da en çok Kürtlere karşı uygulandığını iddia eden kör cahiller düşünmezler mi ki;
Selçuklulardan beri kurulan büyük Türk Devletlerinin kurucu unsurları olan Türkmenler, Türkiye Cumhuriyetinde bir kez olsun başbakan ya da cumhurbaşkanı olamamışken bu ve benzeri üst görevlere getirilen Kürtlerin sayısı kaçtır acaba?
Özellikle son dönemde sebebi ve sonucu belirsiz bir dava bahanesiyle Silivri?ye, Hasdal?a, Metris?e gönderilen asker, polis ya da devlet görevlilerinden birçoğunun PKK ile mücadele sırasında uyguladıkları kimi uygulamalar bahane edilerek bu davaya dâhil edildiklerini?
Ve düşünmezler mi ki;
Bu ülkede bu ve benzeri gruplara ?abartılarak verilen? özgürlükler sonucunda, yaşanmaz hale gelen şehirler; şehirler içinde kurtarılmış bölgeler(!) yaratıldığını ve ?çalışmalar? başladığı günden beri verilen şehit sayısının 286 civarında olduğunu?
Velhasıl;
Güroymak Norşin olunca bu iş çözüldü mü?
