Şanlı stadımız Fikret Karabudak’ta bu yılın son maçına çıktık. Hafta içi olmasına rağmen stadın tamamına yakını doldu. Bu sezon için “ya tamam ya devam” maçı niteliğinde bir maçtı. Bir önceki hafta Hacılar karşısında ağır yaralanmıştık, bu maçla telafi etme peşindeydik. Maça istekli başladık, ataklar geliştirdik, pozisyonlara girdik ama bir türlü golü atamadık. Rakip ise Emre ve Tayfun’un ortaklaşa hatasını iyi değerlendirdi ve maç boyunca bulduğu en net pozisyonda gole ulaşmayı bildi. İlk devreyi mağlup kapattık. İkinci devre Ömer’in girmesiyle daha hareketli bir oyun sergiledik. Aradığımız gole maçın bitmesine 10 dakika kala Ömer ile ulaştık. Galibiyet için de her şeyi yaptık ama maalesef olmadı.
Maçta 2 golümüz ofsayt gerekçesiyle verilmedi. Özellikle verilmeyen ikinci golümüzde ofsayt yoktu. İlk yarıda da ceza sahası içinde Bahri’nin kaleci tarafından kontrolsüz hareketinde hakem bariz penaltıyı es geçti. Maç içinde de birçok takdir hakkını rakipten yana kullandı. Attığımız golden sonra tam baskı kuracakken anlamsız bir şekilde maçı 10 dakika durdurdu, neredeyse tatil edecekti. Sebebi de atılan çakmaklar ve şişelermiş. Hâlbuki maçın başından beri tek tük sahaya yabancı madde atılıyordu ama ne hikmetse bizim golden sonra hakem maçı durdurma kararı aldı. Herhalde galibiyet alacağımızdan hakem de korktu. Hakem kısacası berbat bir yönetim gösterdi ve 3 puanımızı resmen çaldı. Hakemler hakkında çok konuşan birisi değilim ama bu maç için 3 puanımız hakemin yüzünden göz göre göre gitti diyebilirim. Hakemin maça ne şekilde kurgulanıp çıktığını da çok merak ediyorum. Maçı yöneten Özgür Aygün, senden hakem olmaz. Yol yakınken bu sevdadan vazgeç. Bizim başımızı yaktın, emeklerimizi ziyan ettin, bari diğer takımlar yanmasın. Ayrıca gollerimizde ofsaytı kaldıran yan hakem, senin de bir göz muayenesine ihtiyacın var. Federasyona da seslenmek istiyorum, böylesi önemli bir maç için bu hakemleri özellikle mi seçtiniz, nereden buldunuz?
Takımımıza gelirsek genel anlamda takımı beğendiğimi söyleyebilirim. Arzulu oynadık, elimizden geleni yaptık. Emre, Cansın ve Bahri dışında herkes 2 kişilik oynadı. Bu 3 oyuncumuz maalesef gününde değildi, çok hata yaptı. Maça Ömer ile başlasak belki daha farklı olabilirdi ama bu oyuncuların da bu kadar kötü performans göstereceğini hocamız da beklemiyordu sanırım. Maçın en iyisi açık ara Veysi’ydi. İlerleyen yaşına rağmen sahada basmadık yer bırakmadı, gücü tükenene kadar savaştı. Zaten maçı da zor tamamladı, sakatlandı. Veysi’nin önderliğinde diğer oyuncularımız da galibiyet için var gücüyle savaştı. Diğer maçlarda belki eleştireceğimiz çok oyuncu ve oyun yapısı olabilir ama şu maçtaki özverilerinden dolayı futbolculara da teşekkür ederim. Bazen olmayınca olmuyor, şans da yanında olmuyor.
Evimizdeki son maça işlerinden izin alarak, okullarına gitmeyerek gelen taraftarlarımız en büyük alkışı hak ediyor, gelen herkesin ayağına emeğine sağlık. Galibiyetle ve ümitle Karabudak’a veda edebilirdik ama kısmet olmadı.
Bu maçla beraber şampiyonluk ümitlerimiz de tükendi sayılır. Şu Altındağ’ın şampiyonluğa çok yakın olmasını da içime sindiremiyorum. Şampiyonluk yolundaki rakiplerine karşı galibiyet alamayan Altındağ, Ankara takımlarını yenerek şampiyonluğa uzanıyor. Kimse kusura bakmasın da böyle şampiyon olacaklarsa ben böyle şampiyonluğa saygı filan duymuyorum!
Ümitler tamamen tükenene kadar savaşmayı bırakmayalım. Kazan’da görüşmek üzere…
