Bugün milletimizin en şanlı zaferlerinden biri olan Çanakkale zaferimizin 103. yılını hür bir Türk milleti olarak kutlamaktan şeref duyuyoruz. Şehadete intikal etmiş şanlı ordumuz 103 yıl önce bugün yalnızca Çanakkale´nin değil, her taşını mukaddes bir mücevher addettiğimiz vatanımızın düşman ayakları altında çiğnenmesine canlarıyla göğüs gererek siper oldular. Bildiler ki düşmanın Çanakkale´ye ayak basması demek bütün bir yurdun istiklal arzusuna gölge düşmesi demekti. Bildiler ki, Çanakkale´ye uzanan elin galip olması demek, o elin ardından Ankara´ya, Sivas´a, Mardin´e, Diyarbakır´a ve dahi Türk bayrağının dalgalandığı her karış coğrafyaya da uzanması demekti.
Düşmanın niyeti, sureti değişmez. Ancak yönü değişir. Bu milletin toprağına, bayrağına, ırzına el uzattığınız vakit, tıpkı 103 sene evvel Çanakkale´de olduğu gibi denize dökülmeye lâyıksınız. Dün Malazgirt´te, İnönü´de, Sakarya´da, Çanakkale´de; bugün Hakkâri´de, Bitlis´te, Hatay´da üzerine hâkimiyet kurmak istediğiniz topraklar dile gelse koynunda yatırmaya razı gelmeyecekken yazık ki siz galibiyet rüyasına kapıldınız. Düşmanın akıbeti değişmez, düşmanlık edeceği vakit değişir.
Unutmadık Çanakkale´de geri dönmemek için kendini siperlere bağlayanları, unutmadık Havuzlar mermerlerine şiirler kazıyarak yazılan adları, toprağın bedenini çürütmeye kıyamadıklarını unutmadık.
Işığımızdır istiklalin, hürriyetin meşalesi. Ona elini uzatana ateş olsun, yaksın. Yeniden var olmaktır, yeşermektir bu yıldız ve hilal, hamdolsun. O hilal ki, bir milletin ışığı, o yıldız ki pusulası... Elini uzatanın eli kopsun.
Bu millet lüzum olduğu vakit memleketin her vilayetini Çanakkale yapmaya, yeni destanlara adını yazdırmaya muktedirdir. Hürriyetimizle sınanmamak için verdiğimiz yeminimiz bâkidir. İstiklal şairimizin de dediği gibi: ?Yumuşak başlı isem, kim dedi uysal koyunum? Kesilir belki, fakat çekmeye gelmez boynum.?
Minnet ve dua ile?
