(Dünden Devam)
Görev amacıyla vatanından uzakta kalan yazar hasretini gidermek için döndüğünde duygularını vatanına yazdığı bir mektubunda ?işte vatan sevgisi budur? dedirten çıkışlarla adeta ders veriyor vatansızlara: ?Te ban gena geldim. Tanıdın mı beni? Ban senin kızın. Brakmıştım beni sensiz, Seni da bensiz?Ban senin için braktım Seni! Elimdan geleni yaperım, inan, Vatanım. Saa ol, san da unutmamışın?Yukarı gidan o sokak tanıdı beni?Yolun boyunda dut aacı da tanıdı beni. Doyunca o biyaz dutlarınnan doyurdu?O gün sokakta iki genç gagauz Rusça lafedardi, pek acıttı canımı?Hepsi islaa olacek??
Vatanını ve milli değerlerini önemseyen bir yüreğin sesi bu. Asla umutsuzluğa kapılmadan yarınlara yürüyen bir yürek. ?Ne mutlu bana, ki ban Senin kızınım??diyebilen bir yürek.
Bir diğer mektubunda çocukluğuna ve çevresine olan özlemini o kadar güzel dile getiriyor ki bu özlemi vatan sevgisiyle sarıp sarmalıyor: ??Her şey geçmişta kaldı: manim da, dadum da, dut aacı da, şaraplı ekmek ta. Yortularda el öpmak adeti da. Allah onnara raamet elesin, Topracıkları ilin olsun! Pek özledim onnarı. Geçmişta kalan şeyleri özledim. Dedelaerimizdan bobalarımız biraz almışlar, biz da bobalarımızdan bişeylar aldık, acaba uşaklarımıza bişey verabilecez mi?! Eeh, Vatanım ne olur adetlerimiz kaybelmesin! ??Evelki gagauzu?? bizim içimizda uyandır, yaşat Vatanım. Unutma, ban her zaman senin yanındayım.?
Ya şuraya ne demeli: ??taa dorusu zenginnenmak şansını kaçırdım. Küçücüktüm, 12-13 yaşındaydım. Şindi fukaarayım. Keşki biraz çok yaşasaydılar. Onnar beni zenginnedardilar, ban da seni Vatanım!?
?Devletin malı deniz, yemeyen domuz? demiyor yani. Türk?ün vatana bakış açısı bu olsa gerek.
Bir diğer mektubunda birliğin, yeniden dirilişin umut ışıklarını yakıyor şair yazarımız hiç sönmemek üzere:
Zaman hayır olsun, Vatanım?Ban artık yetiştim kapundayım! Yalnız da diilim! Geniş aç kollarını. Çokuz! Hiçbirimiz kenarda kalmasın?Bir gün suuk güz gecesinda bir deli lüzgar kopuşmuş ta sepelemiş ipranmış yaprakları dünnaanın dört tarafına. Taa Amerikaya Braziliyaya yetişmiş bu yapraklar, ama yera düşüp çürümemişlar, kök salmışlar. Angı aaçtan koptuklarını unutmamışlar, damarlarında milli duyguyu yaşatmışlar?
Bir gün Sıcak güneşli yaz yaamurcuu, dünnaayı dolanıp ??Toplanın, Gagauz oolları?? sesini fısırdadı. 14 devlettan gelabildilar?Dünnaa gagauzları horuya toplandı. Bir bütün olduk?Kadıncayı oynadık?Bulgariyadan gelan kardaşlarımız ?? Üüsek üüsek tepelerda ev kurmasınnar?? türküsünü birkaç kera çaldılar. Varmış bir manası?? Evet, bir manası var elbette: Ayrılık, acı ve özlem.
Dünyanın dört bir yanına dağılmış olan Gök Oğuzlar tek yürek olabiliyorlarsa bütün Türklerin tek yürek olmaması için bir sebep yok.
Yazarın en büyük korkusu, dünyanın tek bir pazar haline getirilmesine yönelik çabalar ve sonucu itibariyle yozlaşmayla milletin kimliğinden uzaklaşması korkusudur. Ki yerden göğe kadar haklıdır.
Bir toplantıda dinleme fırsatı bulduğum Gagauzyalı Türkolog Sayın Güllü Karanfil Hanımefendiyi böyle bir esere imza atmalarından dolayı kutluyorum.
Not: Bazı sözcüklerde kullanılan üzeri çift noktalı küçük a ve üzeri şapkalı küçük e seslerinin yazımını bu klavye ile gerçekleştirmek mümkün olmadığından bizdeki Latin harflerinin yazılışı şeklinde alınmıştır.
