Gaflet mi dalalet mi bilmem ama dileğim o ki ihanet olmasın!
Hele hele bilinçli ihaneti ne ben kaldırabilirim bu saatten sonra ne de bu milletin böyle bir şeye tahammülü var!
***
Kürtçülüğü resmîleştirme çabasına girenlerden bahsediyorum.
Türk?üm diyebilmenin büyük bir risk haline gelmesinden bahsediyorum.
Türklüğünü beyan edenlerin faşistlikle suçlanıp, bu büyük birliği bozabilecek her türlü davranış ve beyanatın yüceltilmesinden bahsediyorum.
PKK?nın dahi hayal edemeyeceği ölçüde Kürtçülük propagandası yapılan medya organlarından bahsediyorum.
Bir yerlerden düğmeye basılmışçasına ağız birliği yaparak gazete gazete, dergi dergi, televizyon televizyon gezerek Türkiye?nin nasıl ?acımadan? bölünebileceğini anlatanlardan bahsediyorum.
Lakin bunlar arasında ?Türkiye? gibi bir gazeteyi de görünce kahroluveriyorum.
Ümitlerim bir yana, hayallerim bir yana, ideallerim bir yana uçuşuveriyorlar.
Çocukluk yıllarımın ilk dergisi, ilk gazetesi gözümün önüne geliveriyor.
?Rehber Ansiklopedisi?ni alabilmek için biriktirdiğimiz kuponlar ve bu vesileyle yıllarca satın aldığımız o pırıl pırıl gazete geliyor.
Abone olabilmek için babama bin bir dil döktüğüm o güzelim ?Türkiye Çocuk Dergisi? geliyor.
Mim Kemal Öke, Mustafa Necati Sepetçioğlu, Yavuz Bülent Bakiler ve niceleri geliyor aklıma?
Çocukluk yıllarımda -aslında- çok da anlam veremediğim ama okudukça coştuğum, yine anlam veremediğim bir duyguyla gözümden yaşlar getiren coşku dolu, Türklük dolu, İslam dolu sayfalar geliyor aklıma?
Yine o zamanlar anlam veremediğim duygularla, her dinleyişimde içimin dolup dolup taştığı o kahramanlık hikâyelerinin anlatıldığı ?kasetler? geliyor aklıma?
Geliyor ama bu kez ağlayamıyorum.
Kasetleri dinledikçe döktüğüm coşku gözyaşlarının bir damlası dahi gözümden gelmiyor ?Türkiye?nin bugünkü haline?
Yalnızca kızıyorum!
Yalnızca kızıyorum!
Yalnızca kızıyorum!
Türkiye Cumhuriyeti?nin bakanını Kürtçe selamla karşılayan Türkiye Cumhuriyeti?nin polisinden övgüyle bahseden ve ?Bir tabu daha yıkıldı? şeklinde haber yazan Türkiye Gazetesi?ne söyleyecek bir söz bulamıyorum.
Ne uğruna Allah aşkına?
Ne uğruna Türkiye?
Ne uğruna ilk göz ağrım?
Ne uğruna bana Türk olduğumu, Müslüman olduğumu ve bu değerlerle gurur duymam gerektiğini öğreten gazete?
Ne uğruna, Türklüğü gözümden yaşlar getirecek, kalbime coşku salacak bir içtenlikle anlatıp da beni böyle yetiştiren gazete, ne uğruna?
Hadi birçoğuna alıştık da
Sana ne oldu böyle?
