Her insan istediği şeye inanmakta özgürdür. Ancak inandığı değerleri savunurken inanmadığı şeylere de saygısızlık yapma hakkını kimse elinde tutmaya kalkmasın...
İnsanlar nasıl giyinirlerse giyinsinler, nasıl davranırlarsa davransınlar, her şeyden önce Türk Milletinin çok zor süreçlerden geçerek bugünlere nasıl geldiğini bilmek zorundadırlar.
Bu yüzden Neyzen Tevfik`in bir şiirinin şu iki kıtası özellikle çok hoşuma gider:
(?)
Esir iken mümkün müdür ibadet?
Yatıp kalkıp Atatürk?e dua et.
Senin gibi dürzülerin yüzünden
Dininden de soğuyacak bu millet.
İşgaldeki hali sakın unutma!
Atatürk?e dil uzatma sebepsiz.
Sen anandan yine çıkardın amma
Baban kimdi bilemezdin şerefsiz!..
***
?Mevzubahis vatansa gerisi teferruattır? der Atatürk.
Gerçi yarın birileri bu sözün de bir başkasına ait olduğunu ve Atatürk?e tevdi edildiğini, iddia eder ya, çok da umurumda değil!
Açıkçası beni ya da topyekûn Türk Milletini ilgilendirmesi gereken mevzu şu olmalı:
O gün birinin ya da birilerinin bu milleti kurtarması ve bir devlet bayrağı altında toplaması gerekiyordu. Allah?tan Atatürk gibi helal süt emmiş bir Türkmen balası ortaya çıkmış da o günün en büyük güçleri olan Rusya?nın komünizmine ya da İngiliz?in kapitalist emperyalizmine boyun eğmeden bağımsız bir Türk devleti kurmuş.
Bu bağımsızlığın kaç yıl ya da kime kadar sürdüğünü tartışacak da değilim?
Lakin
Tüm bunlar bilindiği halde bir süre sonra, ayrıntılara takılanların Atatürk hakkındaki olmadık iddiaları:
Kimine göre aşırı devletçi?
Kimine göre dinsiz?
Kimine göre mason?
Kimine göre Batıcı?
Kimine göre de aşırı milliyetçi Atatürk portreleri hep önümüze konulmuştur!
Hepsine bir cevabı vardır aslında Atatürk?ün!
Lakin Ata?mın hoşgörüsüne sığınarak bir cevap da ben vermek istiyorum:
Bugün, hangi görüşe sahip olursak olalım, rahatça ifade edebiliyorsak O ve arkadaşları sayesindedir.
Onlar olmasaydı İngiliz ya da Rus nah konuştururdu seni beni!!!
***
Nerden mi çıktı bu yazı?
İçimden geldi!!!
