Dünkü cenazeden sonra Ernest Hemingway?in ?Silahlara Veda? romanı geldi aklıma?
?I.Dünya Savaşı sırasında İtalyan Ordusunda görev yapan Henry Tenente isimli teğmenin savaş boyunca başından geçen olaylar ve Catherine adındaki bir hastabakıcıya âşık oluşunu? konu alan romanın belki konusu değil ama ismi hiçbir zaman aklımdan çıkmaz.
Hele böyle olaylar olduğunda?
***
Dün birçoğunuz haberi okumuşsunuzdur gazetemizde:
Balışeyh?in eski Belediye Başkanlarından Dursun Şen?in 51 yaşındaki, kendi adını taşıyan ve uzunca bir süredir Kırıkkale?de minibüs şoförlüğü yapan yeğeni Dursun Şen, arkadaşının oğlunun düğününde sevincini silah sıkarak göstermeye kalkınca canından oldu.
Hem de tutukluk yapan kendi silahının kazara ateş alması sonucu?
Hem de onca sevenini ve yakınlarını öksüz ve yetim bırakarak?
Dünkü cenazeden o kadar etkilendim ki?
O kadar sevilmek?
Ne mutlu ona?
On sekizlik delikanlıyı kaybetmiş gibiydi yakınları?
Çünkü rahmetli, herkese karşı o kadar sevecen bir insanmış ki?
Hani yaşına bakmayın,
Hayatının baharında bir delikanlıymış adeta?
***
Ama ne yazık ki ne delikanlılar,
Ne 18?likler,
Ne 51?likler,
Ne ihtiyar delikanlılar,
Ne yağız yiğitler,
Ne genç delikanlılar,
Ne küçük hanımlar,
Ne gelinlik kızlar yandı bu silahın narına?
Bu silahların narına?
***
Allah rahmet eylesin?
Merhum Dursun Şen sevenlerini yasa boğdu.
O kendine etti.
Ya başka canlara sebep olanlar???
Ne olursunuz artık veda edin şu silahlara!!!
