Kara gün dostu olarak bildiğimiz ve halk arasında kısaca Kızılay olarak bilinen Türkiye Kızılay Derneği bu yıl da Kırıkkale'mize Gezici Kan Toplama Tırı'nı göndererek hemşerilerimizden üç gün boyunca kan topladı.
Başta Sayın Valimiz Ali Kolat Bey olmak üzere çok sayıda vatandaşımız kampanyaya iştirak ederek yardımcı oldular.
Temeli Osmanlı döneminde savaşta yaralanan askerlere yardım etmek amacıyla atılan ve 14 Nisan 1877'de Hilal-i Ahmer Cemiyeti adı ile resmen kurulan, 28 Nisan 1935'te Türkiye Kızılay Cemiyeti, 22 Eylül 1947'de Türkiye Kızılay Derneği adını alan en önemli yardım kuruluşlarından bir tanesidir Kızılay
Temel ilkeleri insanlık, ayrım gözetmemek, tarafsızlık, bağımsızlık, hayır kurumu niteliği, birlik ve evrensellik çerçevesinde çalışan bir yardım kuruluşudur.
Buradan da anlaşılacağı gibi kurulduğu günden bugüne gerek ülke içinde gerek ülke dışında her şart altında ve her zaman yardıma koşan Kızılay'ın çok değişik görevler üstlenmesi büyüklüğünün de bir kanıtıdır.
Savaş sırasında cephe gerisinde barış zamanında dünyanın çok değişik ülkelerinde deprem başta olmak üzere çeşitli doğal afetler karşısında gerekli yardım elini uzatıveren bu yardım kuruluşumuz mutlaka ki gönüllü vatandaşlar tarafından desteklenmelidir.
Yaptığı görevlerden bir tanesi de ihtiyacı olanlar için hazır kan bulundurmasıdır ki hayati önem taşımaktadır.
Hemen hemen herkesin ihtiyaç duyabileceği bir görevi icra etmesi açısından değerlendirdiğimizde sağlığı yerinde olan her vatandaşın mutlaka kan bağışında bulunması gerekmektedir.
Zaman zaman doğal bir afete uğrarız veya bir hastamızdan dolayı kan ihtiyacımız olur; kapısını çalacağımız ilk kuruluş Kızılay'dır.
Bunun bilincinde olan bir vatandaş olarak üç defa kan bağışında bulunduğumu hatırlıyorum. Otuz yılı aşkın meslek hayatımızda ise Kızılay Haftası' faaliyetleri çerçevesinde konu ile ilgili olarak her yıl öğrencilerimizi bilinçlendirmeye çalıştık.
Yıllarca öğrencilerimize Kızılay'ın yardım toplama zarflarını dağıtarak maddi destek sağlanmasında katkıda bulunduk.
Birçok vatandaşın uğradığı gibi bizim de felakete uğradığımız oldu: Gölcük depremi gibi. Beton yığınları altında beş canımız kalmıştı. Üç gün botunca beton yığınlarını tırnaklarımızla yırttık desek yeridir. Ne yazık ki bir hayırseverin kepçe, bir hayırseverin ekmek ve su yardımından başka yardımcı olan bir kişi veya kuruluş göremedik.
Birçok hasta yakınının kapısını çaldığı gibi bizim de Kızılay'ın kapısını çaldığımız oldu. Rahmetli annem Ankara Numune Hastanesinde ameliyat olacaktı. Kan ihtiyacı olur hesabıyla doktor kan bulmamızı istedi. Kızılay Kan Merkezine giderek durumumuzu anlattık. Bir ünite kan için bir ünite kan vermemiz gerektiği söylendi. Bir ünite kan vererek ve ücretini de ödeyerek bir ünite kan aldık.
Önce taze kan istememişti ama hastaneye dönüşte doktor Kızılay'a verdiğimiz kanı da almamızı istedi. Kanı kardeşim vermişti ve annemin kan grubuyla uyuşuyordu.
Tekrar Kızılay Kan Merkezine giderek verdiğimiz kanı paramızla almak istedik ama ne mümkün. İllaki hem para hem de yerine kan verilmesi gerektiği söylendi. Kan verecek durumumuz yoktu, kendi kanımızı parayla dahi alamadan döndük.
Doksan kilometre uzakta bulunan dayımı arayarak acil gelmesini istedik, geldi ama tansiyon yüksekliğinden kan alınamadı. Bir başka akrabamızı çağırarak kan vermesi sakınca doğurabilecek durumda olsa bile bir ünite kanı aldırabildik.
Kızılay'ı övmek kadar eleştirme hakkımızın da olduğunun bilinmesi gerekir.
