Devrin Millî Eğitim Bakanı Hasan Âli Yücel?in komünistleri himaye edişini, okullara ve üniversitelere sokuşunu, kitap ve dergilerini yurt sathında kütüphanelere -Kızılordu?nun Avrupa?ya ve sınırlarımıza doğru yaklaşmasıyla âdeta ayarlı gibi- yayışını ağır şekilde eleştiriyordum. Atsız da dergilerinde, Türkçü geçinen başbakan Saraçoğlu?na hitaben yazdığı iki ?Açık Mektup?la aynı tenkidi yapıyordu.
Sonuç artık malûm: Atsız?ı Ankara?da mahkemeye verdiler. Ankara sokaklarında benim de başlangıçta katıldığım nümayişler sürüp gitti. İnönü bunu ?darbe girişimi? gibi gösterip yüzlerce genci tutuklattı, hırpalattı, bıraktırttı ve sonunda ?azılı suçlular? diye nutuk attığı 23 Türkçüyü İstanbul Sıkıyönetimine teslim etti. Bir buçuk yıl süren yargılama, işkenceler (tabutlukta ve mahzenlerde) ve karalamalar sonunda Askerî Yargıtay?ca hepimiz her iddiadan tam beraat ettik. Yaralandık (sol gözüm kör oluyordu), işlerden atıldık, fakat Türkçülük meşalesi sönmedi, inişli çıkışlı yürüyüşünü sürdürdü bugüne kadar. İnşallah yarınlarda da.
Bugün Türkçülüğün dava olarak bayrağını taşıyan milyonlarca Türk var, dergi var, vakıf, ocak, dernek var. Hatta gazete ve televizyon kanalı bile var. İlkelerini benimseyen partiler de mevcut.
Türkçülüğün İdeolojisi, Doktrini, İlkeleri? Peki, bu ilkeler, çok kısa da olsa, nedir?
1) Türk insanını ve toplumlarını her bakımdan tanımak, bilmek ve sevmek. Rumeli Türkünü, Anadolu Türkünü, Azerbaycan, Kırım, Kazan veya Türkmen, Çuvaş, Gagauz olsun, onları ?Biz? duygusuyla kucaklamak. Âdetlerini, kültürlerini, geleneklerini, yurtlarını, geçmişlerini, dinlerini, bugünkü durumlarını, gelecekle ilgili emellerini ve ümitlerini öğrenmek için gayret göstermek ve bu özellikleri (tabii zararlı tutumlar hariç) sevmek.
Bu ?sevgi? ilkesi olmadan, sade bilmekle Türkçü olunmaz. Rus Şarkiyatçı Barthold da, eski komünistlerimizden Prof. Pertev Naili Boratav da Türk âdetlerini ve folklorunu belki hepimizden daha çok araştırmış ve öğrenmişlerdi. Ama sevememişlerdi.
2) Madalyonun öbür yüzü de mühim: Öfke. Türk?e zarar verenlere -ister bizden olsun, ister yabancı- tepki göstermek. Evet, icabında düşman olmak!
3) Türklüğün beraberliğini istemek, onun için, karınca kararınca, çalışmak. Türklerin birliği, Ebulfeyz Elçi Bey?le Türkmenbaşı?nın dile getirdikleri gibi, ?Bir millet, iki (veya 5, 6, 7) devlet? olarak da bunu düşünebiliriz. Ya da, ?Turancılık? dedikleri şekilde, ?Bütün Türklerin tek bir devlet? olmasını isteyebiliriz. Bu birlik ülküsüne basamak basamak gitmeyi de tasarlayabiliriz: 1930?larda Hatay Cumhuriyeti Türkiye Cumhuriyeti?ne katıldıydı; yakında Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti de Türkiye Cumhuriyeti?ne katılabilir; Azerbaycanlar (Kuzey ve Güney) Türkiye ile bir federasyon hâlinde birleşebilir; Orta Asya Türk Cumhuriyetleri, aralarında bir konfederasyon bağıyla bağlanabilirler ve bütün Türkler, Arap Ligi veya Avrupa Birliği tarzında toplanabilirler. Adım Adım Birliğe Doğru
(Devamı Yarın)
(Devamı Yarın)
