Ne hikmetse her yıl eğitim öğretim yılı başlangıcında dile getiririler…
1930’ların “faşistliğinden” başlar
12 Eylül mantığından çıkarlar…
Hedeflerinin de “tam demokrasi” olduğundan dem vururlar her fırsatta…
Ama gerçekte tek hedefleri vardır,
Bilene, anlayana:
Türk çocuğunu Türklük bilincinden uzaklaştırmak!
İspatı mı?
Her yıl olduğu gibi bu yıl da andımıza takmış durumdalar.
Hem görseniz, “bu dava” uğruna kimler bir araya gelmiş!
Seksen yıldan beri okullarda her sabah söylenmekte olan “Öğrenci Andı”nı yazan ve 23 Nisan 1933`te Türk çocuklarına armağan eden de Dr. Reşit Galip`tir. Prof. Dr. Afetinan “Atatürk Hakkında Hatıralar ve Belgeler” adlı eserinde (s. 213) Dr. Reşit Galip ve “AND” hakkında şunları yazmıştır: “1933 yılının 23 Nisan Çocuk Bayramı idi. O, heyecanla Çankaya köşküne geldiği vakit, Atatürk`ün yanında bana bir kâğıt uzattı ve şunları anlatmaya başladı: Sabahleyin ilk bayramlaşmayı kızlarımla yaptım. Onlara bir şeyler söylemek istediğim vakit, bir and meydana çıktı. İşte Cumhuriyetimizin 23 Nisan çocuklarına armağanı” dedi.
Peki, bu “and”a neden gıcıklar peki?
Bir kez daha okuyun da hele anlayıverin şöyle:
"Türküm, doğruyum, çalışkanım,
İlkem; küçüklerimi korumak, büyüklerimi saymak, yurdumu, milletimi özümden çok sevmektir.
Ülküm; yükselmek, ileri gitmektir.
Ey Büyük Atatürk!
Açtığın yolda, gösterdiğin hedefe durmadan yürüyeceğime ant içerim.
Varlığım Türk varlığına armağan olsun.
NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE!”
***
Bir daha söyleyeyim mi?
NE-MUTLU-TÜRKÜM-DİYENE!
NE-MUTLU-TÜRKÜM-DİYENE!
NE-MUTLU-TÜRKÜM-DİYENE!
