Erdemleri bulmak için büyük tutkuları hatalarıyla denemedik mi?
Şimdi neden bize soytarı diyorsunuz halkım?
Gözünüzü açmak için yıpratmadılar mı genç kadınlar bedenlerini?
Siz bir ses edin diye haykırmadık mı sütliman sığ bir nehre?
Herkesten nefret edenler için sırf
Hepinizi sevmedik mi?
Ah biz iyi insanlar,
Fenerin tüm denize yetemeyeceğini anlamadık
Kin kusarken, nefret akarken ve öfke öperken bizi
Akılsızca ayağa kalkmasını bildik ve
Çürütülmüş bedenimizde aradık hatayı.
Ah biz iyi insanlar,
Bir evde bir gün bir gözyaşı aktı diye
Toplanıp nehirlerce akmadık mı?
Özgürlüğümüzle aranıza kepenkler bile çekmeye razıyken
İçerde olup biteni sadece yansımasından taşlamadınız mı?
Ah biz iyi insanlar,
Her çağda denedik,
Azınlıklarca denedik.
Yenildik sizin heyecan dolu kabalığınıza
Kendimizi affedemeyiz.
Emeklerimizin üstüne zihniyetinizden palto giydik
Her geçen gün azaldı öfkemiz unutmanın kıyısında
Kabullenişe doğru kaçarken anlamadık
Ah biz iyi insanlar,
Kendimizi affedemeyiz.