Yazamadım kaç gündür, elim gitmedi, ne yazacağımı, ne yapacağımı bilemedim. Farid Farjad?ın acıya acı katan?Golha? eserinin içinde kendimi bularak bu yazıyı kaleme aldım? Siz de o parçayı dinleyerek okuyun bu yazıyı, acınıza acı katsın?
Bir gün bana küme düşme yazısı yazmak nasip olmaz inşallah diyordum. Ta ki tarih 12 Mayıs 2012 tarihini gösterene kadar?
O gün Gebze?ye gitmiştim. İçimde bir ümit vardı, düğün havasında çıkabilirim, puan kaybı olabilir diyordum. Olmadı, Kırıkkalespor bayrağına sarılmış tabutumla stattan cenaze gibi çıktım.
Bir Kırıkkalespor?umuz vardı dostlar?
Çıkıp maçlarına gittiğimiz,
Atkısını takıp gururla ve onurla dolaştığımız, armasına laf getirtmediğimiz, geçmişiyle övündüğümüz,
Gol attığında yanımızdaki hiç tanımadığımız kişilere aşkla, sevgiyle sarıldığımız,
Fikret Karabudak?ın alt geçidine kadar sıralar oluşturduğumuz(Başpınar?da oluşturamadık)
Küçükken bilet alan bir büyüğümüze ?abi senin yanında stada girebilir miyim, o şanlı takımı seninle seyredebilir miyim, param yok be abi? dediğimiz,
Köfte kokan stadının önünde marşlar söylediğimiz,
Karşılıksız sevgimiz vardı, hayatımızın anlamıydı, hayatımıza anlam katandı o?
O varken hayat güzeldi, o varken futbol ayrı bir anlamdaydı,
O varken bir sevgiliyle ilk buluşmadaki heyecanı yaşardık her defasında, her maçında,
Ta ki bu futbolcular, bu yönetim, bu hoca ve bu siyasiler gelene kadar?
Ta ki onlar Kırıkkalespor ile anlamlandırdığımız hayatın içine edene kadar?
Kimileri futbolcuyu savunur hâlâ. Derler ki para alsalardı bu takımı ligde tutardı bu futbolcular. Armanın, aşkın değerini parayla ölçenler var, aşkını armasını paraya satacak insanlardır bunlar. O formayı terletmek kadar şanlı bir şey var mıydı? O forma sana verildiyse o bir lütuftur, Kırıkkalespor olmasaydı ömrü boyunca profesyonel futbolu tadamayacak futbolcularımız var.
Bir futbolcu da çıkıp ?biz para alamadık, o yüzden oynamadık? diyorsa o futbolcu yerin dibine batsın. Öyle diyen bir futbolcu demek ki potansiyelinin farkındadır ve bilerek oynamamıştır. Bilerek takımın küme düşmesine hizmet etmiştir. Nankörlük yapmıştır;yediği ekmeğe, içtiği suya, armaya, şehre ve bizlere?
Gebze ilk devre bizi 16-17 yaşındaki çocuklarla yendi.Soruyorum para için konuşanlara, o zaman onların parası mı vardı, tecrübesi mi vardı? Söyleyin neyi vardı da yendi?
Onlar arma için oynadılar arma! Çıkıp da 1 yaşındaki ağzından emziği alınan çocuklar gibi ağlamadılar; ama siz ağladınız, ağlamakla kalmadınız, bizi de ağlattınız?
Şunu da herkes bilsin. Her ne kadar yeterli olmasa da bu futbolcular son 3 yıl içerisindeki en iyi parayı aldılar. Önceki yıllarda maddi imkansızlar daha çoktu ama ligde kalmıştık. Ki ben yine bu futbolcular için, bu futbolcular daha çok para alsın diye başkana karşı da ağır bir yazı yazmıştım. Çok önceki yıllarda da para alamadan çok maçlar çıkarttık, o zamanlar armanın değerini bilen oyuncularımız vardı işte, ona saygı duyan?
Kaç gündür kendime gelemedim, düşmeyi sindiremedim içime. Ne zaman bir stat görsem, ne zaman bir stadın önünden geçsem, ne zaman futbol konuşulsa hep aklıma Kırıkkalespor?um geliyor. Bizi Kırıkkalespor?la mutlu eden futbol kavramı bu sefer acıya karşılık buluyordu içimizde?
Biz böyle kahroluyoruz da futbolcuların kaçının umrunda acaba, kaçı üzülüyor ki?
Şimdiden transfer görüşmelerine ve kulüp aramaya başlamışlardır bile. Ne de olsa kendilerine olan bir şey yok, burada bir tarihi küme düşürdüler, onun gönül rahatlığıyla gidip başka yerlerde oynarlar. Onlar kafalarını yastığa koyduğunda huzurla uyurlar. Olan bize, biz gerçek sahiplerine, tarihe, armamıza oldu?
O futbolcular ki çıkıp Zafer Caddesi?nden Kızılkanat?a doğru gururla gezerler. Onların başları diktir, insanların yüzüne bakacak halleri vardır, onlar kimine göre kahramandır kahraman(!)
Onlar sanal ortamda arkadaşlarıyla gülerler, oynarlar. Birbirlerini etiketlerler kafelerde?
Onlar düştüğümüz günün gecesi de derbiyi seyretmişlerdir, hayatlarına normal şekilde devam etmişlerdir. Onlar düşmedi tabii, düşen Kırıkkalespor tarihidir, o şanlı gururlu armadır?
Öncelikle o futbolculara Kırıkkale?yi dar etmeyen taraftarımıza, sonra da bana bu yazıyı yazdıran futbolculara yazıklar olsun!
Bir sonraki yazım Harun Aydoslu hakkında olacaktır. Allah hepimize sabır versin?