Yaşımız 30’a merdiven dayadı artık. Üniversite okumak, işe girmek derken bu yaşa kadar askerlik görevimizi yerine getiremedik. Hayata dair yapacak daha çok şeyim, çok planım var ama bunlara bir müddet ara vermenin zamanı geldi.
Pusula’da köşe yazarlığına 23 Kasım 2011 yılında başladım. Neredeyse 2 yıl olmuş. Bu süre zarfında genelde köşe yazılarım Kırıkkalespor üzerine oldu. Kimi zaman sert eleştirilerde bulundum, kimi zaman da takdirlerde bulundum. Bunların karşılığında da genelde eleştirilen bir yazar oldum. Kolay değildi zira Kırıkkale’de tek başına spor yazarlığı yapmak. Her kesimi memnun da edemezdim, etmek için de çabam olmadı. Neyi doğru bildiysem, neyi doğru gördüysem yazmaktan kendimi esirgemedim, korkmadan, yılmadan olayların da üzerine gittim. Kırıkkalespor sevgisi benim için bambaşka bir şeydi, öyle de kalacak. Kişiler gelip geçecektir, baki olan Kırıkkalespor’dur.
Geçen sene çok sert eleştirdiğim bir teknik direktörümüz vardı, Harun Aydoslu… Bu ismi benim kadar eleştiren olmamıştır. Yaklaşık 1 ay önce çarşıda karşılaştık. Hal hatır sordum, ayaküstü 10 dakika civarı muhabbet ettik. Kendisi yakın zamanda pro lisans almış. Teknik direktör kariyerliğini ileriye taşımak isteyenler için önemli bir lisanstır. Eskilerden pek konuşmadık, gayet de sıcak ve samimi bir sohbet oldu. Yani yeri gelince sert eleştirdiğimiz insanlarla bile tatlı dille konuşmayı becerebiliyoruz, yeter ki kalpler telafisi olmayacak şekilde kırılmasın, hakaretler olmasın.
Bu sene ki yönetimi başından beri destekliyordum, çok kez de kulübe gittim, görüşmelerim oldu. Kötü başlayan ligde aldığımız 2 galibiyetle iddialı bir duruma da geldik. Takımı belli bir yere taşıyacakları kesin ama asıl sorunumuza çok fazla eğilmemeleri, o konu üzerinde uğraşmamaları maalesef en büyük eksileri olacak. Ben genelde en sonunda haklı çıkan birisi oluyorum, sonra hak veriyor insanlar bana, umarım bu sefer de öyle olmaz. Yönetime tekrardan başarılar diliyorum…
6 ay süreyle yokum. Bu süre içerisinde çok ekstra şeyler olmazsa, ekstra şeyler duymazsam köşe yazmayı düşünmüyorum, askerdeyken vaktimin olacağını da sanmıyorum. Bana eleştirilerini eksik etmeyen sevgili okurlarımın da eleştiri mektuplarını Kıbrıs’ta bekliyor olacağım…
2 yıl boyunca köşe yazdığım Pusula Gazetesi benim için ayrı bir yuva, ayrı bir aile, düşüncelerimi özgürce ifade edebildiğim önemli bir platform oldu. Bu mutlu ve önemli aileye de teşekkürü bir borç bilirim.
6 ay sonunda tekrar buluşabilmek dileğiyle. Hoşça kalın, hakkınızı helal edin…