Yeter artık Allah aşkına!
İsyanım dağları aştı!
Yoksa o dağlar o çapulculara bırakılmayacak kadar
Sarp ve Türk’ündür!
Bilmez misin bunu ey gafil?
Lakin ne var ki,
Devran kahpeden yana!
Devran kalleşten yana!
Devran hainden yana!
Fakat bir gün
Bir gün o keser de dönecek, sap da dönecek!
Ve emin olun hesap da dönecek!
İşte o gün isyanım dağlara da sığmayacak!
Devran bir gün dönecek
Dönünceye kadar isyanım sürecek
Hepsine, topuna, alayına
İsyanım dağlara ses verecek!..
Ve onlar bilirler ki,
Beni isyanım kahpe sesli değildir
Benim isyanımda hainlik olmaz
Benim isyanım Türk’ün sesidir!
Benim isyanımı Bizans bilir Fatihçesine…
Beni isyanımı Bolu Dağları bilir Köroğlucasına...
Benim isyanımı Toroslar bilir Dadaloğlucasına…
Benim isyanımı Sakarya bilir, Mustafa Kemalcesine…
Ve benim isyanımı sultanlar bilir…
Çünkü ben isyan edince
“Ferman padişahınsa dağlar bizimdir”
Ve
O dağlar üç beş çapulcuya bırakılmayacak kadar
Sarp ve Türk’ündür!
