Farkında mısınız, hepimiz kalitesizlikten şikâyetçiyiz…
Ama ne hikmetse hayatımızın değişik noktalarındaki bu kalitesizliği çözmek için hiçbir şey yaptığımız yok!
Kalitesizliğin kalite haline geldiği bir toplum olma yolunda adım adım ilerliyoruz!
Fakat ne yazık ki, kalitesizlik hayat biçimi haline geldiği için de bu kalitesizliğin farkında değiliz!
İster bir sarmal deyin buna,
İster kısır döngü…
Ne yazık ki halimiz bu!
***
Hayatımızın büyük bir bölümünü işgal eden iletişim şekillerimiz kalitesizleşmeye başladı her şeyden önce…
Teknolojik gelişmelerin sağladığı imkânları yanlış ve gereksiz kullanmanın yol açtığı kalitesizlik, iletişimde kalitesizliği getiriyor…
Telefon muhabbetlerimiz kalitesizleşti…
Internet üzerinden yaptığımız sohbetler kalitesizleşti…
Ardından kitle iletişim araçları kalitesizleşti…
Gazeteler, dergiler kalitesizleşti…
Teknolojik imkânlar birçok işimizi kolaylaştırması gerekirken
İçerikler kalitesizleşti…
Görsellik kalitesizleşti…
Vaktimizin çoğunu çalan televizyonlar kalitesizleşti…
Programlar, filmler, diziler kalitesizleşti…
İlişkilerimiz kalitesizleşti…
Kadınımız, erkeğimiz, çoluk çocuğumuz kalitesizleşti…
Zarafet, yerini salaşlığa,
Nezaket, yerini nobranlığa bırakmaya başladı…
Ve sanırım kaçınılmaz son:
Yaşam biçimimiz kalitesizleşti…
Hayat standardımız kalitesizleşti…
Hayata bakışımız kalitesizleşti…
***
Ve en tehlikelisi:
Bu kalitesizlik ruhumuza sindi, yerleşti!