O şanlı armayı, o şanlı formayı amatörde görmek futbol adına, bizim adımıza acıların en büyüğü, acıların en deriniydi?
Kırıkkalespor bir aşktı, o aşk ki acı veriyordu ama acı da verse aşktı, sevinç de katsa aşktı. Vazgeçsen vazgeçemiyorsun, kaçsan kaçamıyorsun?
Lig hafta sonu başlıyor, yine umut, yine heyecan amatör de olsa eksik olmuyordu. Nasıl eksik olurdu? Dillere dolanan bir söz vardı futbol lügatında:
?Sevdanın ligi olmazdı??
Ne sevdamızdan bir şey eksildi, ne heyecanımızdan?
Eksilen şeyler vardı tabii, kimi ruhsuz futbolcular gitmişti?
Çoğu genç oyuncudan kurulu bir kadro oluşturduk. Genç oyuncuları harmanlayacak tecrübeli oyuncularımız de vardı. Bunların da başında formamızı geçmişte başarı terletmiş, o formanın hakkını vermiş bir isim vardı. O isim ki önceki yazdığım ?Küme düşme ruhu? isimli köşe yazısında tek övgüyü alan kişiydi. Celal Özcan geri gelmişti takıma. Şaşırarak, heyecanlanarak duymuştum bu transferi. O bilir bu takımın büyüklüğünü, o bilir bu takımın tarihini. Umarım bana gerek kalmadan o genç kardeşlerimize anlatır Kırıkkalespor?un büyüklüğü. Anlatsın ki o formayı giymenin kolay olmadığını, o forma uğruna neler verildiğini anlasınlar?
Yine Uğur Kütük gibi tecrübeli ve kaliteli eski oyuncumuz da takıma geri dönmüş. Onun da gelmesiyle gol yollarında daha az sıkıntı yaşarız gibi duruyor.
Sevgili hocam ve başkanım;
Bu takım buralarda olmayı hak etmiyor. İçimize, gururumuza sindiremiyoruz amatörü. Tarihimize ihanet ediyoruz, kendimize ihanet ediyoruz. Ne yaparsanız yapın, şu takımı çıkarın tekrar profesyonel lige. Bizler taraftar olarak elimizden geleni yapmaya hazırız. Sizler de hazır mısınız haftalar ilerledikçe göreceğiz?
Ve siz futbolcular;
Takımın tarihi belli, başarıları belli. O armanın bir değeri, bir şerefi var. O değere layık bir futbol bekliyoruz. O formayı hakkıyla terletmenizi bekliyoruz. Şimdiden 3.lig yolunda hepinize başarılar?
?Size emanet kutsal formalar,
Yüzümüzü kara çıkarmayın çocuklar??
